Een groot oppervlakte landbouwgrond is ontwikkeld tot een groen/blauwe oase. Een plek waar water, groen en reactie elkaar ontmoeten en voor elk van die aspecten ruimte is. Door de realisatie van een waternetwerk zijn veel van de recreatieverblijven aan het water gelegen. Het schiereiland langs het Drontermeer functioneert als voorlandkering waarbij de minimale dijkhoogte is doorgerekend om te voldoen aan de veiligheidsnormen voor het achtergelegen gebied. Deze zone kenmerkt zich door de hoogteverschillen, waarbij er prachtige vergezichten ontstaan vanuit de recreatieverblijven. Deze zichtlijnen worden gestuurd door groepen bosschages die als lamellen het eiland opdelen. Wanneer deze groepen bosschages een meer volgroeide vorm krijgen, ontnemen ze een groot deel van de zichtbaarheid van de recreatiewoningen voor het varend verkeer Drontermeer. De oevers van het voorland worden gekenmerkt door rietkragen in de verlenging van de bosschages en kleine strandjes in de zones daartussen.

De kleinere eilanden daarachter zijn zo vormgegeven dat ze qua oriëntatie en vorm refereren aan de structuur van de naastgelegen rietlanden. De nieuwe eilanden krijgen brede rietkragen die de verwijzing nog extra versterkt. Waar het voorland meer hoogte, bomen en opgaande bosschages heeft, hebben de achterlanden meer openheid, met lage bosschages, knotbomen en kruidenrijk grasland.

Het groen op het park zal de komende jaren verder door moeten ontwikkelen. De rietoevers zullen op een natuurlijke wijze de ruimte worden gegeven, zonder kunstmatige aanplant. De aangeplante bomen en bosschages zullen het park langzaam meer body geven. De kruidenrijke graslanden worden in eerste instantie ingezaaid en enkele seizoenen doorgezaaid, zodat er een goede basis wordt gelegd, waarna deze zones zichzelf verder ontwikkelen. Het groenonderhoud is extensief, waarbij zowel flora als fauna de ruimte krijgt en de natuur op dit park mooie groeikansen heeft.

Projectfoto's één jaar naar realisatie